Het is misschien een beetje vreemd om te beginnen met een rouwadvertentie. En niet zomaar een rouwadvertentie…nee een rouwadvertentie van vrouw die ik niet ken. 90 jaar was ze geworden. Ik vond de advertentie, zomaar weggestopt in een hoekje van een kerkblad. Na de berijmde tekst uit Psalm 43:4, waarin gesproken wordt over opgaan tot Gods altaren, waarin je als het ware de jubel hoort als er gesproken wordt over juichen, stem en snaren, roem van Gods goedheid en eindeloos verheugen, kwam de eerste zin van de advertentie.

Nou is zo’n zin echt wel belangrijk. Je kan nu eenmaal niet een mooi verhaal schrijven, want je hebt echt maar de ruimte voor 1 zin. En in die zin moet alles staan wat de overledene beschrijft. Een leven samengevat zeg maar. Dit stond er:

‘Zich vasthoudend aan de eeuwige trouw van God is ontslapen in Christus onze lieve en biddende moeder, groot- en overgrootmoeder….’

Zich vasthoudend aan de eeuwige trouw van God… Dat stond er als een monument. Ik kreeg er tranen van in mijn ogen, want daar draait het eigenlijk allemaal om. Geloven in de trouw van God. Ja, want Hij is trouw, Hij houdt vast en daarom mogen wij ook vasthouden.

Dat vasthouden aan de eeuwige trouw van God is een levenslang leren. In 2002 werden we met drie kleine kinderen uitgezonden naar Zuidoost Azie. We moesten ons vaste salaris opgeven en gaan leven van support. God liet zijn grote trouw zien. Maar vertrouwen op God bleef niet bij die ene keer. Steeds weer werd er een nieuwe stap in geloof gevraagd. Steeds weer die vraag…’Vertrouw je God?’. Vertrouw je dat God weet hoeveel kinderen je aankunt. Vertrouw je erop dat God voor je kinderen zal zorgen als jij op het veld geroepen bent en je kinderen een halve wereld bij je vandaan gaan wonen. Altijd weer is het bevend vasthouden…ja, Heere, U bent trouw. Want dat vasthouden heb je niet in je zak. Het is altijd weer een stapje verder leren en geloven. God is dat geloof en dat vasthouden zo waard. Hij is trouw aan wat Hij ooit beval. Hij kan niet van Zijn woord af. En soms zie je dat het beste als je achterom kijkt naar wat God in je leven gedaan heeft en wanneer je vooruit kijkt naar die laatste zin op je eigen advertentie. Van dagen tellen krijg je namelijk een wijs hart zegt Psalm 90:12. Wat een voorrecht om deel te mogen zijn van Gods gezin. Hierdoor mogen we Gods trouw zien in de levens van mensen die we kennen, maar ook in de levens van mensen die we niet kennen.  Mensen die de loop volbracht hebben en het geloof hebben behouden. Die ons aanmoedigen: ‘Hou biddend vast, zuster, aan de eeuwige trouw van God. Je zult niet beschaamd worden.